ARTISTI

di PAOLA CARLIN

E’ arivà l’autùn, o, boh, forsi no l’è mai nà via! Me par che l’è en pèz che le giornade e le temperature le è sempre gualive. Forsi l’è ancor l’autun de l’an passà che el s’è desmentegà de nar a polsàr.

Ma, a parte ‘sta piova, l’autun l’è bel perchè l’è sempre pien de colori. Si, l’è vera che adès l’è tut grìs, ma provà a vardar al de là dele pozanghere sporche, dei muri dele case, del smog dele machine, vardà al de l’à dela zità, su vers la colina e la montagna.

Mi, gh’ò ormai tanti autuni sule spale (o se dis primavere?), ma resto sempre encantàda quando vardo sta fantasia de colori en dei boschi. Quanti colori, quante spenelàde vivaci su ‘ste piante! Zalt, ros, vert, arancio, maron e tanti altri ancora, colori messi lì con mili sfumature diverse.

‘Sti colori, anca se l’è fret e umit, i me dà na sensazion de pàze, de calòr, de star ben; el sol vederli el me fa sorìder e el me ‘mpienìs de entusiasmo.

Penso che l’autùn el gh’è en ognun de noi. Spès ne par che la nòssa vita la sia tuta grisa, no se gh’à vòia de far gnent. Sta a noi trovar e tirar for i colori, che credème, ghe n’aven tuti e tanti.

Sen tuti ARTISTI de noi stessi, noi dovèn usar i colori e le sfumadure giuste …  Sen come la tavola del pitòr: i colori i gh’e tuti, noi poden droparnene sol uno, dropàrne tanti e anche misciarli fra de lori e disegnar en bel arcobalen …

Se riuscìn a far en bel quadro colorà dela nossa vita credo sia pù fazile afrontar, superar o soportàr le magagne che ogni dì ne se presenta.

Perchè, come la m’ha dit na volta ‘na persona a mi cara… “la vita la ne riserva en compito arduo …  quel de colorarla! E ti te g’hai tanti colori …”

Questa voce è stata pubblicata in Senza categoria. Contrassegna il permalink.

Lascia un commento