CANEDERLI ALA TRENTINA

SAORI, I CANEDERLI ALA TRENTINA

canederli

El so, el so. Tuti a dìr: vot che no sia bon de far i canederli? E mi te digo: gnanca bon, dai fame veder. Eco, eco che zà te te trovi embroià.

Alora; per quatro che magna: preparete en chilo de pam vecio, mez liter de late, meza mortandela ‘n fumegàda dela val de Non alta, mèza luganega del Trentin, zento grami de speck del Trentin, prezemol, salvia, tre spichi de ai, zento grami de grana trentin, do ovi freschi, nòs moscata, zento grami de buro, bròdo de carne, zentozinquanta grami de farina bianca,, sal e pèver.

Pronti? Via che nem. Taiè su el pàm vecio a cubèti e metèlo nel làt tèpit per almen do ore. Taiè a dadòti la luganega del Trentin, la mortandela ‘nfumegada dela val de Non alta, el speck del Trentin. Metè ensèma ‘sti tochèti al pam, al prezèmol, a l’aì che avrè taià fin fin. Zò la nòs moscata, el sal, el pever, el grana e i do òvi, Dai, mòver le mam. En po’ de farina. E via ancora co l’oio de gombet. Empastar. Empastar. Empastar oscia. En banda avrè mès su el brodo de carne. No de dado, de carne…. E adès butèghe zò i canederli. Basta quindese minuti. Po’ i volè en brodo? Basta cosita. I volè col ragù? Ma alora doveve farlo prima… I volè duri? Tirèli fora prima. I volè moi? Tirèli fora dopo. Oh, fei come i ve pias…

Questa voce è stata pubblicata in Senza categoria. Contrassegna il permalink.

Lascia un commento