DANTE IN TRENTINO

TANTO GENTILE E TANTO ONESTA PARE

di Dante Alighieri

dante

Tanto gentile e tanto onesta pare
la donna mia, quand’ella altrui saluta,
ch’ogne lingua devèn, tremando, muta,
e li occhi no l’ardiscon di guardare.
Ella si va, sentendosi laudare,
benignamente d’umiltà vestuta,
e par che sia una cosa venuta
da cielo in terra a miracol mostrare.
Mostrasi sì piacente a chi la mira
che dà per li occhi una dolcezza al core,
che ‘ntender no la può chi no la prova;
e par che de la sua labbia si mova
un spirto soave pien d’amore,
che va dicendo a l’anima: Sospira.

LA PAR BONA E A MODO
(trad. Cornelio Galas)

E varda ti, come la par bona e a modo
la me dona, quando la va ‘n piaza
no fiàta nessùni, no te sènti ‘na mosca
tuti coi òci ‘n tèra, dal rispèt
E èla, come lezèndo nel zervèl
e nel còr de ‘ sta zent che strangòssa
la va ‘n vanti col so pass, lento
senza tanta prèssa
Par pròpri che la sia vegnùa dal zèl
per dir: emparè a conòsser
su ‘sta vòssa pòra tèra
tute le maravèe che ghè de sòra
La ghe dà po n’ociàda che dis tut e gnent
a quei che la vàrda pu dei altri
E gh’ariva dènter, anca ai po ròzi
qualcòs che carèza davèra
fin soto i cavèi
E l’è ‘n quei momenti lì
che me par che la parla
anca se no la move i làvri
Sì par pròpri che la dìga:
Continuè a speràr
en d’en grant e bel e giust amor

Questa voce è stata pubblicata in Senza categoria. Contrassegna il permalink.

Lascia un commento