SAORI, I CANEDERLI ALA TRENTINA
El so, el so. Tuti a dĂŹr: vot che no sia bon de far i canederli? E mi te digo: gnanca bon, dai fame veder. Eco, eco che zĂ te te trovi embroiĂ .
Alora; per quatro che magna: preparete en chilo de pam vecio, mez liter de late, meza mortandela ân fumegĂ da dela val de Non alta, mèza luganega del Trentin, zento grami de speck del Trentin, prezemol, salvia, tre spichi de ai, zento grami de grana trentin, do ovi freschi, nòs moscata, zento grami de buro, bròdo de carne, zentozinquanta grami de farina bianca,, sal e pèver.
Pronti? Via che nem. Taiè su el pĂ m vecio a cubèti e metèlo nel lĂ t tèpit per almen do ore. Taiè a dadòti la luganega del Trentin, la mortandela ânfumegada dela val de Non alta, el speck del Trentin. Metè ensèma âsti tochèti al pam, al prezèmol, a lâaĂŹ che avrè taiĂ fin fin. Zò la nòs moscata, el sal, el pever, el grana e i do òvi, Dai, mòver le mam. En poâ de farina. E via ancora co lâoio de gombet. Empastar. Empastar. Empastar oscia. En banda avrè mès su el brodo de carne. No de dado, de carneâŚ. E adès butèghe zò i canederli. Basta quindese minuti. Poâ i volè en brodo? Basta cosita. I volè col ragĂš? Ma alora doveve farlo prima⌠I volè duri? Tirèli fora prima. I volè moi? Tirèli fora dopo. Oh, fei come i ve piasâŚ